TASAVVUF VAKFI YOLCULUĞU

Tasavvuf; güzel ahlak ve mevlevilik öğretisinin yaşatılmasını amaçlayan ve gönüllülük esasına dayanan topluluğun adıdır.
Orada Mesnevi sohbetleri,Mevlana’nın GEL NE OLURSAN OL GEL düsturuyla hareket eden mükemmel bir yer.
Size tasavvuf hikayemi anlatmak istiyorum.23 yaşındayken BURSA’ya bir düğüne davetliydim.Normal çalgı, saz beklerken sohbet veren bir ortama girdim. Kimsenin kimseyi giyiminden,makyajından dolayı yargılamadığı bir ortamdaydım.Bir zat toplum için ELZEM olan konularda(ahlakın yerlerde olduğu bu dönemlerde) vaaz veriyordu.Sohbetin konusu gıybetin fenalığı,kimseyi giyiminden ötürü yargılanmaması,kimsenin kimseden üstünlüğünün olmadığı içerikli konuşmalar(ha bir de evli bayanların Çamaşır suyunu kullanmasına dair o beyazlamış kıyafetle eşlerini karşılaması çok gülmeme sebebiyet verdi.O göndermeye çok gülmüştüm.Biz ozon kullanınca kendimizi titiz sanıyoruz.OZON OLMAZSA OLMAZIMIZ.Bırakalım o işleri ya)
Tabiki aklı bir karış havada olan ben bile etkilendim.
 Ertesi gün düğün salonunda dans,çalgı bekleyen ben semazenlerle karşılaştım(yine değişik bir ortam,alışkın değiliz sonuçta böyle ortamlara).DÜĞÜNLERDEİnsanların TEPİNDİĞİ,podyum gibi ortamlara alışkın olan birilerine tuhaf geliyordu.
 Orada o manevi konuşmayı yapan nur yüzlü zat oturuyordu.Omzuna dokundum beraber foto çekebilir miyiz?(Kibirden uzak,dünyanın dört bir yanında öğrencisi ve vakıfı kusurumuza bakmamıştır, cahilliğimize vermiş olsa gerek)
Tabii ondan sonra dalga geçenler ve annemin terliğine maruz kalmalar….Ama olsun aradan 12 sene geçti  o ambiyansı ve ortamı unutamadım.Bursa’ya gittim o ortamda olmam gerekiyordu. KİMSEDEN BİR KURUŞ ÜCRET ALINMADI,ALINMIYOR(oraya gidenin aç,susuz kalması söz konusu değil,herkes karşılıksız bir koşuşturma,iyilik peşinde.(biz olsak banane deriz.Ama oraya gittikçe banane yha demiyorsun haya ediyorsun zamanla)
Eğitim seviyesi yüksek mozaik hatta başka ülkelerin ziyaret ettiği EŞSİZ BİR ORTAM.Kimsenin kimseyi yargılamadığı bu ortam hava-su gibi fizyolojik bir ihtiyaç.Çünkü fizyoloji ve ruh birbirini tamamlar.Fiziki olarak bakım yaptığımız kadar ruhumuzu ne kadar besliyoruz.Asıl olan RUH VE MANEVİYAT.İşte bu ortamlar bunu yaşatıyor.
Tasavvuf Vakfında o kalabalıkta yerde para buldum sahibini arıyorum soruyorum(tabi kim ne yapacak diye gözlüyorum ).Tabii Kimse benim demedi ve program bitmesine rağmen o para yerdeydi.BEN ŞOKK.(O para başka yerde olsaydı insanlar hemen sahiplenirdi ama orada dürüstlük hat safhada)
(Orada para,özel eşyanızı yerde bıraksanız bile döndüğünüzde o aynı yerindedir)
Orada İLİM,irfan,edebiyat,KURAN,güncel konular,kitap okuma,hacamat(yan etkisiz tedavi yöntemi),mevlana her şey.SEMAZEN eşliğinde sohbet ortamı…
Kimse kimseye YAN gözle bakmıyor herkesin bir amacı var.Orada geleceğin MEVLANA-ŞEMSleri var.
Herkes birbirine karşılıksız hizmet ve karşılıksız iyilik peşinde.. Kimse kimsenin kusurunu araştırmıyor.Kimse rencide edilmiyor. Hatta, hata olsa bile pişmanlık ve gönül alma tespit ettim.Sanırım herkesin aradığı o mükemmel ambiyans ve manevi ortam TASAVVUFTA.Evet adres burasıydı herkese eşit yaklaşan dünyanın her yerinde sayısız öğrencileri olan TASAVVUF VAKFI kibirden,vefasızlıktan münezzeh(UZAK)(Biz olsak havamızdan geçilmez)…Hayır oradakiler öyle değil…MESNEVİ OKUMALARI yapılıyor..
BURSA 2.memleketimiz oldu.Çünkü Bursa’yı Bursa yapan,yapanlar var.Cebinde paran olmasa da orada buluyorsun kendini. Aslında aradığımız şey orada Çünkü orası;
GEL,NE OLURSAN OL YİNE GEL
İster kâfir, ister mecusi, ister puta tapan ol yine gel,
Bizim dergâhımız, ümitsizlik dergâhı değildir,
YÜZ KERE TÖVBENİ BOZMUŞ OLSAN DA YİNE GEL …misali bir ortam…
—