“İnsan, beklentisi kadar mutludur. Formül: sıfır beklenti, sonsuz mutluluk.”
Özellikle evlilik öncesi en çok düşülen hatalardan birisidir karşındaki insanın değişmesini beklemek. Oysaki bildiğimiz gibi her insanın belli başlı kişisel özellikleri vardır ve bunları değiştirmek mümkün değildir.Bu yüzdendir ki karşımızdaki insanın özelliklerini değiştirme beklentisi içinde onu manipüle etmek yerine iyi ya da kötü tüm özellikleriyle kabullenmeyi öğrensek daha mutlu olabiliriz.
Çünkü KİMSE DEĞİŞMEZ belki biraz yontulabilir ki bu da ömürden ömür götürür,önlenir biraz belki ama huylu huyundan vazgeçmez kim olursa olsun.
Beklentiler varsa korku vardır, stres vardır, üzüntü vardır, endişe vardır. Beklentiyle baktığımız her şeyde bir hayal kırıklığı ve en nihayetinde mutsuzluk hali oluşabilir.
Beklenti aşılsa kemale erişilir.Bu kim olursa olsun bu eş olabilir arkadaş olabilir hiç önemli değil.
Beklentisiz seversek salt,soyut sevgiyi bulabiliriz.Bu günümüz toplumunda uygulamak en zor şeylerdendir.Toplumun öğretisi,anne-babalarımız bizi beklentiye sevk etmektedir.
Evladın arasın seni…Sen arayınca ne olacak evladın değil mi?
Beklentisizliği yakalayanın sevgisi daha KATIKSIZDIR.
Her beklenti o sevginin küpüne KATKI maddesi ekler,bozar onu.
O SEVGİ KÜPÜNÜ saf duru tutacak tek şey BEKLENTİSİZLİKTİR.
Her beklenti KÖLELIKTİR…
O sevgiyi bebeğini koruduğun gibi korudugun müddetçe senden gitmez.Karşındakinin davranışlarına göre değişiyorsa bir nevi ticarettir.
Bugün hiç iyi değilim mesaj yazdım cevap vermedi.Sen yaz senin mesaj yazmayışın bile beni mutlu etti de(nefse çok ağır gelsede).
Bu insanda fıtri değilse bocalayabilir,patinaj çekebilir.Beklenti içine giren sevgisine ihanet etmiştir.
BENİ SEVMİYORSUN cümlesi genelde kadınlarda görülür,
BASİT-pasif erkeklerde de görülen ünlü bir cümledir.
Bu cümleyi kullanan erkek anormal olsa gerek,düşünmesi bile korkunç.
HZ AYŞE’nin de meşhur sorusudur;
-BENİ NE KADAR SEVİYORSUN?(Sevgi’de şüphe yok sadece sevgisini tanımlamaya,boyutunu ölçmeye çalışıyor)
– RESÛLULLÂH’ın cevabı:KÖRDÜĞÜM GİBİ(kördüğüm’ün iki ucu yok ,başı sonu yok,sen-ben yok sadece ortada sevgi var).
Ayşe zaman zaman kıskanır ve sorar;KÖRDÜĞÜM NE ALEMDE.
Cevap;İLK GÜNKÜ GİBİ…
Bir gün peygamber hanımıyla tartışmak yerine dama çıktı(Günümüz kadınların çoğunluğu için söylüyorum hz Ayse gibi muazzam güzelliği tenzih ediyorum.İnsanlar DIRDIR yapmayınca da rahatlamıyor fıtri bir şey midir nedir?Tamam yanlış mantık dışı ama çözümlenmesi elzem bir DENKLEM bence.Ya da karşısındaki bundan mi anlıyor yok mu sayıyor karşı taraf bundan mi kelimeler dökülüyor.İfade kirliliği ve bu da bir nevi psikolojik şiddet buna yönelik eğitim,danışmanlık hizmetleri verilmeli bence.İki cins birbirine sesini duyuramıyor mu,empati mi yok?Aslında en büyük sorun iletişimsizlik ve anlaşılmamak.Konuşulmayınca çòzümlenmeyince birikiyor.
Başkasına olunca feyizli olmuyor, baba söz konusu olunca dırdıra ilham üstüne ilham geliyor.Ucu bucağı olmayan.Sonra beni seviyor musuna cevap arıyorsun.İyi de bırakmadın ki?
Dırdırdan sevgiye fırsat kaldımı ki o da ayrı muamma
…
Her neyse bütün ashap duydu.Hz Ebubekir kızı Ayse’nin üstüne yürüdü sen ne yaptın diye?
Ayeti kerime indi istersen sana daha hayırlısını verelim.Bütün bu hadiselere rağmen AYŞE için KÖRDÜĞÜM GİBİ, ilk günkü gibi dedi.Çünkü sevgisini korudu çünkü işin ucunda yine BEKLENTİSİZLİK olgusu yatıyor.
Beklentisizlik,ummamak özgürlüktür.
